Εγκαταλειμμένοι βιομηχανικοί χώροι χρησιμοποιούνται στις μέρες μας
σαν χώροι διαμονής μεταναστών και προσφύγων στην χώρα μας τόσο
στην Αθήνα όσο στα νησιά και στην υπόλοιπη επαρχία. Οι χώροι αυτοί,
αν και εντός του αστικού ιστού μας, παραμένουν κάτω από τα επίσημα
και ανεπίσημα ραντάρ της κοινωνίας και αποτελούν μια αθέατη πλευρά
της πολιτείας. Οι βιομηχανικοί αυτοί χώροι στερούνται και των
στοιχειωδέστερων όρων υγιεινής και αξιοπρεπούς διαβίωσης, όπως νερό,
ηλεκτρικό, αποχέτευση και οικιακό εξοπλισμό. Μισογκρεμισμένα
ντουβάρια με ξηλωμένα πατώματα χωρίς παράθυρα και πόρτες με
ετοιμόρροπες σκεπές αποτελούν τον κανόνα. Χαρτόκουτα, σακούλες και
κουβέρτες χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των κενών, τα χάσματα
στους τοίχους, τα παράθυρα. Στρώματα, κουβέρτες, πιατικά όλα χύμα
στο πάτωμα ανάμεσα σε τόνους σκουπιδιών και βρωμιάς. Σε αυτό το
ζοφερό περιβάλλον διαφαίνεται σε κάποιες περιπτώσεις η ανθρώπινη
προσπάθεια για πρόοδο και αξιοπρέπεια, να βάλλει τάξη στο χάος και
στη ζωή με ένα καθαρό κιλίμι στο πάτωμα ή ένα κάδρο σε μια εσοχή του
τοίχους….

​

Γιάννης Τυροβολάς
Αθήνα, 31 Μαΐου, 2023